Op de gevoelige plaat
Een paar maanden geleden deed onze waarneemster Sanne een bevalling van een derde kindje.
Toen ik de volgende dag de dienst overnam, vertelde ze erbij dat ik voorzichtig moest zijn op het gladde bruggetje. De familie woont namelijk aan een vrijstaand huis aan het water, het gemakkelijkst te bereiken via een bruggetje. Sanne vertelde dat het de eerste keer goed was gegaan, maar toen ze de tweede keer over het bruggetje ging om haar baarkruk te pakken “ ging ik toch op mijn plaat! echt gigantisch”.
De volgende dag ging ik op bezoek bij het gezin en toen kwam het bruggetje ter sprake. Ik vertelde dat Sanne was gevallen en man van de kraamvrouw zei direct dat ie het even terug ging kijken op de bewakingscamara’s. Leuk voor Tik Tok misschien?
Sanne lag op het bruggetje, maar ze stond op de gevoelige plaat!
Maar het is in de afgelopen jaren niet de enige blooper geweest en vast ook niet de laatste. Ikzelf ben wel eens van boven naar beneden van een trap gevallen na een kraambezoek. De kraamvrouw stond geschokt bovenaan en zei: gaat het?
Verder heb ik wel eens het verzoek gekregen om mijn schoenen uit te doen, terwijl ik een gat in mijn sok had. De kraamvrouw deed of ze het niet zag (discreet), maar haar 5-jarige zoontje wees ernaar en moest keihard lachen.
Terwijl ik op kraambezoek was, kwam ook de huisarts Dr Touw langs. De kraamvrouw lag in bed en de huisarts wilde op het randje van het bed gaan zitten. Hij wist niet dat het een waterbed was en hij raakte zo uit balans dat hij pardoes bovenop de kraamvrouw lag. Gelukkig rolden de tranen van het lachen bij de dokter over zijn wangen! En bij ons ook!
(Toen Dr Touw met pensioen ging hebben we er op zijn afscheidsreceptie nog om gelachen)
Collega Gitta had een barende in de auto onderweg naar het ziekenhuis. Het kindje kon niet meer wachten en werd in de auto geboren. Mijn collega trok haar colbertje uit om de baby in te wikkelen. Vervolgens moest ze verder in haar niets verhullende hemdje.
Tot slot…
Ik moest midden in de nacht op pad en stond om 3.00uur voor een vrij afgelegen huis. De echtgenoot deed open en zei gelijk : gelukkig dat je er al bent, de meeste mensen hebben moeite om ons huis te vinden!
“Nou dat viel best mee hoor! Ik ben hier namelijk al eens eerder geweest. Denk bij de vorige bewoners”. Meneer zei enigszins droog. Dat was dan denk ik bij mijn ex-vrouw.....
En zo komen we allemaal min of meer op de gevoelige plaat.
Astrid Reitsma, verloskundige.
© 22 juni 2022 In ’t Wateringse Verloskundigen